mahdi

Tuesday, February 28, 2006

کجا رفتی با غیرت؟

سلام،
اگه بگم، طاقت شنیدنش را داری؟ حیف که اینجا اینترنت است و صدها و هزارها گوش ناپاک که هر حرفی را نمی شود به آنها زد.
وقتی خبر فرو ریختن گنبد امام هادی و عسکری را شنیدی چه احساسی به تو دست داد؟
-خدا لعنتشان کند، - اینا دیگه کی هستند، حرومزاده اند؟ -حتماً خود امام هادی جوابشونو می ده! -به من چه؟
امیدوارم این آخری رو دیگه نگفته باشی!!
به ما می گویند شیعه بی خطر. اگه گفتی چرا؟ چون پارسال بود که گنبد و مناره اما علی را با تیر زدند و ککمان نگزید، بعدش کربلا، بعدش تصویر پیغمبرمونو 5 ماه تمام مضحکه کردند و حالا هم توی روز روشن رفتند و بمب گذاشتند و خراب کردند و به غیرت ما خندیدند.
من که شرمم می آید؟ حتماً می دانی چرا؟
داستانی را برایت می گویم که حتماً شنیده ای؟ زیاد ازمحرم نگذشته، زهیر یک سنی عثمانی بود که امام حسین(ع) را امام نمی دانست، ولی می گفت پسر پیغمبراست و اگر چیزی از من بخواهد ، نه نمی توانم بگویم. امام حسین دید که می تواند روی او حساب کند و او را وارد کرد و به فیض هم رسید.
دیدی؟!!
امام زمان روی ما نتوانسته حساب کنه که ما را هم صدا بزنه بیایم کمک. حتی اندازه یک سنی هم مایه نمی گذاریم.
اباالفضل می خواهد که درد اماموش بفهمه و پاشه دفاع کنه.
آی شیعه ی تنبل!!!
خدا داره از ائمه اش که از همه چیز براش باارزش تره مایه می گذاره تا بلکه ما بیدار شیم.
ولش کن! ما هم دنیامونو داریم و جای گرم و نرممونو.پ
فقط وجداناً هر کی اینو خوند برای یکی دیگه هم بخونه.
یا علی

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home